20 yılı aşkın bir süre önce,
Bir gün kursta bir öğrencim geldi.
Hocam dedi, hastanede bilgisayarda bir program var, diğer bilgisayara kopyalar mısınız?
Olur dedim, bir ara gelirim.
Dedim ama hayat gailesi (daha çok iş) nedeniyle unutuyorsunuz, özellikle de önem vermediğiniz şeyleri daha çabuk unutuyorsunuz.
Bir kaç gün sonra aynı öğrenci tekrar geldi. Aynı şeyi söylüyor. Hocam dedi hastane bunun için 250 dolar verecek.
Şimdi iyi bir para, o zaman da öyleydi. Pek inandırıcı gelmedi ama yine de öğleden sonra gelirim dedim.
Bir taraftan da merak var. Niye bir programı kopyalamak gibi basit bir iş için 250 dolar verirler ki?
Neyse gittim hastaneye, bilgisayarı gösterdiler, programı gösterdiler.
Programın içerisinde yazılımı yazan kişinin adı ve telefonu da var (Sabit hat).
Bu adamı niye aramadınız dedim. Yazılımı bu kişiden alırsanız büyük ihtimal bana ödeyeceğiniz rakamı ödersiniz hem de daha gelişmiş bir versiyonu varsa onu almış olursunuz dedim.
Kendi ayağıma sıkıyorum belki ama doğrusu bu. Bir kaç kez aramışlar ama telefonla ulaşılamıyormuş. O zamanlarda sosyal medya da yok. Yani arayıp da adıyla soyadıyla bulsunlar. İletişim kaybı=kazanç kaybı.
Ben programı kopyalamak için DOS sistemine girdim, baktım ki; bir çok kopya var. Bana gelmeden önce bir çok kişiyi getirip kopyalatmak istemişler. Yazılım kopyalanıyor ama kopya çalışmıyor. Yazılımcı soft olarak koruma yapmış. Yani boşuna değilmiş, yazılımı kopyalatmak için 250 $ teklif etmeleri.
İşi bitirdim 250$'ı hemen verdiler.
Benim bu yazılımı kopyalamam ve çalıştırmam taş çatlasa 5 dakikamı aldı ama ondan sonra da bir, bir buçuk saat kadar uğraşıyormuş gibi yaptım.
Neden?
Nedeni gayet basit, basiretsiz insanlar bilgiye, tecrübeye pek fazla değer vermiyorlar.
Emeğin karşılığını yalnız fiziksel efor, ya da harcadığınız zaman olarak görüyor, bir başkasının 1 ayda yaptığı bir işi siz 1 günde yaparsanız size 1 aylık ücreti değil 1 günlük ücreti layık görüyorlar.
Eğer bilgiye, tecrübeye dayalı bir hizmet üretiyorsanız, yani eğitmenlik, danışmanlık tarzı bir işiniz varsa örnek olarak bir günlük ücret olarak 5000 lira istersiniz, karşı taraf belki 500 bin lira kayıptan kurtulacağını düşünmez sizin kazanacağınız 5000 TL'yi düşünür.
Çok az insan tanıdım size vereceği ücreti, alacağı karşılıkla doğru mukayese eden ve bunu dürüstçe söyleyen.
Yukarıdaki hikayeye geri dönersek birer yıl arayla beni bir kaç kez daha aradılar ve her defasında aynı iş için 250$ verdiler. Ama her gittiğimde benden daha önce bir kaç kişinin yine kopyalamak için uğraştığını görmüştüm.
Bir gün kursta bir öğrencim geldi.
Hocam dedi, hastanede bilgisayarda bir program var, diğer bilgisayara kopyalar mısınız?
Olur dedim, bir ara gelirim.
Dedim ama hayat gailesi (daha çok iş) nedeniyle unutuyorsunuz, özellikle de önem vermediğiniz şeyleri daha çabuk unutuyorsunuz.
Bir kaç gün sonra aynı öğrenci tekrar geldi. Aynı şeyi söylüyor. Hocam dedi hastane bunun için 250 dolar verecek.
Şimdi iyi bir para, o zaman da öyleydi. Pek inandırıcı gelmedi ama yine de öğleden sonra gelirim dedim.
Bir taraftan da merak var. Niye bir programı kopyalamak gibi basit bir iş için 250 dolar verirler ki?
Neyse gittim hastaneye, bilgisayarı gösterdiler, programı gösterdiler.
Programın içerisinde yazılımı yazan kişinin adı ve telefonu da var (Sabit hat).
Bu adamı niye aramadınız dedim. Yazılımı bu kişiden alırsanız büyük ihtimal bana ödeyeceğiniz rakamı ödersiniz hem de daha gelişmiş bir versiyonu varsa onu almış olursunuz dedim.
Kendi ayağıma sıkıyorum belki ama doğrusu bu. Bir kaç kez aramışlar ama telefonla ulaşılamıyormuş. O zamanlarda sosyal medya da yok. Yani arayıp da adıyla soyadıyla bulsunlar. İletişim kaybı=kazanç kaybı.
Ben programı kopyalamak için DOS sistemine girdim, baktım ki; bir çok kopya var. Bana gelmeden önce bir çok kişiyi getirip kopyalatmak istemişler. Yazılım kopyalanıyor ama kopya çalışmıyor. Yazılımcı soft olarak koruma yapmış. Yani boşuna değilmiş, yazılımı kopyalatmak için 250 $ teklif etmeleri.
İşi bitirdim 250$'ı hemen verdiler.
Benim bu yazılımı kopyalamam ve çalıştırmam taş çatlasa 5 dakikamı aldı ama ondan sonra da bir, bir buçuk saat kadar uğraşıyormuş gibi yaptım.
Neden?
Nedeni gayet basit, basiretsiz insanlar bilgiye, tecrübeye pek fazla değer vermiyorlar.
Emeğin karşılığını yalnız fiziksel efor, ya da harcadığınız zaman olarak görüyor, bir başkasının 1 ayda yaptığı bir işi siz 1 günde yaparsanız size 1 aylık ücreti değil 1 günlük ücreti layık görüyorlar.
Eğer bilgiye, tecrübeye dayalı bir hizmet üretiyorsanız, yani eğitmenlik, danışmanlık tarzı bir işiniz varsa örnek olarak bir günlük ücret olarak 5000 lira istersiniz, karşı taraf belki 500 bin lira kayıptan kurtulacağını düşünmez sizin kazanacağınız 5000 TL'yi düşünür.
Çok az insan tanıdım size vereceği ücreti, alacağı karşılıkla doğru mukayese eden ve bunu dürüstçe söyleyen.
Yukarıdaki hikayeye geri dönersek birer yıl arayla beni bir kaç kez daha aradılar ve her defasında aynı iş için 250$ verdiler. Ama her gittiğimde benden daha önce bir kaç kişinin yine kopyalamak için uğraştığını görmüştüm.